Παρασκευή 30 Ιανουαρίου 2009

Η ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΣ ΤΣΑΜΠΟΥΝΑΣ ΣΤΟ ΑΙΓΑΙΟ


Κάπως αλλιώτικα φαίνεται ότι φυσάνε οι αέρηδες τελευταία στο Αιγαίο και ένας ήχος, ως της θάλασσας το κύμα ή ως τον αέναο κυματισμό των καλαμιών στις ρεματιές, ένας ήχος που έρχεται ήμερος πλέον από τα βάθη του χρόνου και την ψυχή της ιθαγένειας, σιγά – σιγά κατακτά το χώρο που του αφαίρεσαν τα λογής αλλότρια και βαρβαρικά όργανα.
Ο λόγος για τη τσαμπούνα που, ενώ πολλοί πίστευαν πως έχει σιωπήσει διαπαντός, να που ως εκ θαύματος ακούγεται συχνότερα σε όλο και περισσότερα νησιά και συμμετέχει ισότιμα με άλλα όργανα σε γιορτές και μεγάλα πανηγύρια. Που οφείλεται το γεγονός; Μα φυσικά στο ότι σε όλο το Αιγαίο υπήρξαν φωνές που μπορεί να μη σχολίασαν δυνατά την άρνησή τους στη επέλαση των ξένων ήχων αλλά σεμνά ακούμπησαν στα δικά τους όργανα και τα φρόντισαν μέχρι να περάσει η καταιγίδα των συρμών που επέβαλε ο ισοπεδωτικός τουρισμός.
Και σαν αποδείχθηκε πως όλα είχαν κούφιους ήχους, τα ξανάβγαλαν και άρχισαν να παίζουν, να διδάσκουν νεώτερους και να αμιλλώνται σε ένα αγώνα που η διάκριση περιορίζεται στο πόσο βαθιά από το χρόνο μπορεί να ακουστεί ο ήχος από μια τσαμπούνα και ποιες ρίζες του τόπου θα κάνει πάλι να σαλέψουν. Ήδη σε πολλά νησιά έχουν δηλωθεί ως ενεργοί πυρήνες πολλές συντροφιές τσαμπουνιέρηδων, δημιούργησαν ένα δίκτυο επικοινωνίας και έχουν κάνει τις πρώτες διακυκλαδικές και διαιγιακές συναντήσεις τους τη χρονιά που πέρασε. Για φέτος μαθαίνουμε, πως το καλοκαίρι στο Αιγαίο η τσαμπούνα θα ξανακερδίσει τη θέση που είχε και από τους πρωτεργάτες της κίνησης είναι ο συναρπαστικός σε αυτή την τέχνη αγρότης Φραγκίσκος Παλαιολόγος από το ωραίο Σαν Μιχάλη της Σύρου συνοδευόμενος πάντα στο τουμπερλέκι από τον Δημήτρη Αγγέλου η Μίμη, έναν από τους πιο ονομαστούς ψαράδες της Σύρου.


Δημοσιεύτηκε στην Ελευθεροτυπία, 26/01/09.

Δεν υπάρχουν σχόλια: