Ο ΓΕΝΑΡΧΗΣ ΓΥΡΙΣΕ ΣΤΟ ΚΟΠΑΔΙ

Όλος ο κόσμος του ήταν στο βουνό
κι ο κόπος του εκεί ακόμα ανασαίνει

Όταν πριν από καμιά 75αριά χρόνια άρχισε να καταλαβαίνει τον κόσμο ο Βασίλης Σδούκος από το Κεφαλοχώρι -πρώην Λυκόραχη και παλιότερα Λούψικο- της Κόνιτσας, ένα πράγμα έβαλε ως στόχο ζωής. Να κάνει πολλά, πολλά πρόβατα!
Η επιθυμία του αυτή άρχισε να πραγματώνεται και να γίνεται ουσία μετά το 1964, όταν μετά από ένα σωρό περιπέτειες που είχαν σχέση με τις συγκρούσεις του Εμφυλίου στην περιοχή του Γράμου, επέστρεψε από την Αλβανία όπου είχε μετακινηθεί μαζί με άλλους συντοπίτες του για βρίσκονται έξω από το θέατρο των αιματηρών επιχειρήσεων, με καμιά δεκαριά προβατάκια. Αυτό το ισχνό «σημάδι» αποτέλεσε τη μαγιά για ένα μεγάλο κοπάδι που στην περίοδο της ακμής του, μετρούσε 600 κεφάλια και με διάφορες αυξομειώσεις στα χρόνια που πέρασαν, έφτασε να το παραδώσει ακέραιο πριν από ενάμισι χρόνο στο γιο του Δημήτρη που συνεχίζει με επιτυχία την κτηνοτροφική παράδοση της οικογένειας.Από τότε, ο μπάρμπα Βασίλης, έμαθε να ζει με τις μνήμες του και όταν τον πλάκωνε ο καημός του βουνού έπιανε τη φλογέρα του και σαν από θαύμα, ένοιωθε πως ήταν στις Αρένες, στην Πέτρα Μούκα, στον Άνω και Κάτω Καμπίτσιο κοντά στα πρόβατα και ανάμεσα στα υπέροχα σκυλιά του! Τόφεραν όμως τα πράγματα, να τον ανεβάσουν τις μέρες που πέρασαν μέχρι εκεί που βόσκαγε κάποτε το κοπάδι και σαν βρέθηκε ανάμεσά στα πρόβατα, ένοιωσε την ψυχή του να πετάει πάλι στον ουρανό της Πίνδου. Χάιδεψε με τη ματιά του το κοπάδι κι όλα τα ζωντανά μόλις τον κατάλαβαν, σα μαγεμένα έκαναν ένα κύκλο γύρω του για να τον επιβεβαιώσουν ακόμη μια φορά, πως ότι έσπειρε στα νιάτα του, δεν έπεσε σε στέρφο λιβάδι…

Δημοσιεύτηκε στην «Ελευθεροτυπία»,
00/00/2008, σελ. 2, στήλη «Ανθρώπινα».

ΓΕΥΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΡΩΜΑΤΑ ΑΠΌ ΤΟ ΓΡΑΜΜΟ

Δεν φτάνει μόνο να καρπίζει το δάσος, χρειάζεται και κάποια τέχνη…

Η Θεοτόκος, παρότι είναι το μικρότερο χωριό του Δήμου Μαστοροχωρίων, γνωρίζει ιδιαίτερη ακμή εξαιτίας της πυκνής διέλευσης των φορτηγών κυρίως αυτοκινήτων που κατευθύνονται από την Ηγουμενίτσα προς τις βαλκανικές χώρες και τανάπαλιν. Εκεί λοιπόν, πάνω από τον ποταμό Σαραντάπορο, η δραστήρια οικογένεια του Γιώργου Καρανίκα, δημιούργησε το μικρό, αλλά σπουδαίο κατάστημα όπου μπορεί ο περαστικός να βρει καλό φαγητό, παραδοσιακά γλυκά κουταλιού, μαρμελάδες, λικέρ άγριων φρούτων καθώς και πολλά θαυματουργά βότανα από τις πλαγιές του Γράμου.
Ψυχή του καταστήματος είναι η Βούλα (Παρασκευή) και η οποία για να αντεπεξέλθει στον ανταγωνισμό που δημιουργούν συνήθως αυτοί οι δρόμοι, στηρίχθηκε όσον αφορά τη μαγειρική στη γόνιμη παράδοση του τόπου της και για τα γλυκά, στα μοναδικά φρούτα που ωριμάζουν στα δάση και τα δέντρα της περιοχής.

Με ιδιαίτερη φροντίδα μαζί με τον άντρα της μαζεύουν κορόμηλα, κυδώνια, κράνια, γκόρτσα, βατόμουρα, άγριες φράουλες και τριαντάφυλλα και χωρίς συντηρητικά δημιουργεί πολύχρωμα βάζα με ευωδιαστές μαρμελάδες, γευστικά γλυκά και υπέροχα λικέρ που φέρουν το χαρακτηριστικό σήμα «Μέλιντρα». (Η ωραία αυτή λέξη προέρχεται από ένα δίστιχο "Κόλιντρα, Μέλιντρα / δώσε μας κυρά καλούδια" των εορταστικών καλάντων που τραγουδούσαν τα παιδιά στην περιοχήτου Γράμμου).
Όλο το χειμώνα που μας πέρασε, η οικογένεια Καρανίκα ασχολήθηκε με την ανακαίνιση του καταστήματος και την οργάνωση του εργαστηρίου (τηλ. 2655081280) και με το τέλος των εργασιών ξεκίνησε την παραγωγή γλυκών με έναν ιδιαίτερο καρπό της άνοιξης, τον ορνό (αρσενική συκιά σημαίνει αυτή η υπέροχη αρχαία λέξη) και αμέσως μετά θα συνεχίσει, ακολουθώντας την πρόοδο της άνοιξης και την ανάπτυξη του καλοκαιριού με την επεξεργασία των ευλογημένων καρπών που πάντα χαρίζει η ηπειρωτική γη.