Η Νίκα του Παπαδιά με τον ωραίο χορό της θύμισε την παράδοση του πανηγυριού στον Πρόδρομο
Είχα την τύχη φέτος να πάω σε τρία - τέσσερα πετυχημένα πανηγύρια που έγιναν στα χωριά της Ευρυτανίας, του Αϊ - Λιά στα Δολιανά, της Αγίας Παρασκευής στη Φτέρη, στην Παναγίας της Νεράϊδας (Σπινάσα) για τα οποία θα ακολουθήσουν σχετικά σημειώματα και φυσικά του Προδρόμου και νομίζω πως μπορώ να πω κάποια γενικά πράγματα για τον τρόπο που έγιναν. Σε όλα, τη διοργάνωση είχε μέσω κάποιων εκπροσώπων της η κοινότητα (επί του προκειμένου φαντασιακή) και η οποία επέβαλε τους παραδοσιακούς κανόνες της κοινωνίας της. Κανόνες που έχουν να κάνουν με την άψογη εξυπηρέτηση των πανηγυριστών από εθελοντές συγχωριανούς, το φροντισμένο και καθαρό φαγητό, τον περιορισμό της οινοπνευματωδών –κυρίως ουίσκυ που πιθανόν είναι και νοθευμένο και της άθλιας σαμπάνιας των κερασμάτων και τέλος τη συμφωνία με την ορχήστρα για τη μουσική και τα τραγούδια που θα παίξει. Αυτά κατά τη γνώμη μου είναι τα κύρια στοιχεία για ένα καλό πανηγύρι που θα τιμά και θα εκφράζει κάθε χωριό και κοινότητα. Άφησα όμως τελευταίο το κυριώτερο: το πιο σωστά πανηγύρια τελικά είδα να γίνονται με το φως το ήλιου! [24/09/2008].
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου