Ποιος αλήθεια λένε οι ντόπιοι έχει το κουράγιο να ψαρέψει και μάλιστα με ηλεκτρικό ρεύμα στα θολά νερά του κουρασμένου ποταμού; Ένας εγκληματίας απαντούν αγανακτισμένοι.
Μια σχοινογέφυρα στο Μέγδοβα θυμίζει την εποχή που το μεγάλο ποτάμι ήταν σύνορο της Νεράϊδας με τα απέναντι από αυτή δάση της Μπέσιας και του Κύφου
Δεν φτάνει που η ζωή όλων των ποταμών δοκιμάζεται και αυτό το καλοκαίρι από την ξηρασία και τη διαρκώς επιτεινόμενη ρύπανση, έρχονται και κάποιοι εφευρετικοί τύποι και αποτελειώνουν με ηλεκτρικό ρεύμα ότι πληθυσμούς ψαριών έχουν απομείνει στο απόμερα σημεία των ποταμών στα Άγραφα.
Επι του προκειμένου, λίγες ημέρες πριν από τον Δεκαπενταύγουστο από την Αστυνομία Καρδίτσας συνελήφθησαν τρία άτομα να ψαρεύουν στο Μέγδοβα, κάτω από το χωριό Νεράϊδα Αγράφων (Σπινάσα το έλεγαν παλιότερα) με ηλεκτρική μπαταρία. Τους τρεις απαράδεκτους αυτούς ανθρώπους, γνωστοί σε όλη την περιοχή καθώς κατάγονται από τα διπλανά χωριά και από τους οποίους ο ένας μάλιστα είναι πυροσβέστης, πήρε είδηση ένας ντόπιος που έκανε περίπατο στο ποτάμι και ειδοποίησε την Αστυνομία. Μέχρι να φθάσουν εκεί τα όργανα του νόμου, οι τρεις παράνομοι «ψαράδες» είχαν τελειώσει το έργο τους και πήραν το δρόμο που ανεβάζει από το ποτάμι προς το χωριό, όπου και συνελήφθηκαν λίγο πριν νυχτώσει και οδηγήθηκαν στο Τμήμα μαζί με τον μάρτυρα και τον πρόεδρο του Τοπικού Συμβουλίου Νεράϊδας Δήμου Ιτάμου Κώστα Πλατσιούρη ο οποίος έτρεξε αμέσως μόλις πληροφορήθηκε το συμβάν. Στο αυτοκίνητο των «ψαράδων» οι αστυνομικοί βρήκαν μεν τα «εργαλεία» αλλά δεν βρήκαν ψάρια, μάλλον επειδή μόλις αντιλήφθηκαν ότι τους είδε κάποιος και τα πέταξαν. Η μπαταρία όμως και τα σχετικά ηλεκτρόδια ήταν αρκετά να σχηματιστεί εναντίον τους δικογραφία και να παραπεμφθούν σε τακτική δικάσιμο.
Η σύλληψή τους έγινε την επομένη γνωστή σε όλη την Καρδίτσα αφού με το γεγονός ασχολήθηκαν οι τοπικές εφημερίδες και τα ΜΜΕ ενώ δημιούργησε δυσάρεστες εντυπώσεις τόσο στη Νεράιδα που ήταν γεμάτη παραθεριστές όσο και στα χωριά απ’ όπου κατάγονται οι κατηγορούμενοι. Δεν είναι υπερβολή να πούμε πως με ένα λόγο οι τοπικές κοινωνίες έβγαλαν τη δική τους ιδιαίτερα βαριά καταδικαστική απόφαση για την απαράδεκτη πράξη των «ψαράδων» και ζήτησαν προκαταβολικά από το δικαστήριο την παραδειγματική καταδίκη των παρανόμων. «Δεν είχαν να φάνε» έλεγαν με αγανάκτηση οι παλιότεροι οι οποίοι όλοι θυμούνται τον ποταμό γεμάτο ψάρια και από τα οποία ζούσαν τις φαμίλιες τους το μισό χρόνο. Πράγματι με τα ψάρια του Μέγδοβα ζούσαν όχι μόνο στη Νεράϊδα, αλλά και σε όλα τα χωριά που έβρεχαν τα νερά του. Ήταν θησαυρός τότε οι πέστροφες, τα μπριάνια, οι μουστακάδες και τα χέλια και όποιος είχε την παραμικρή ευκολία έπιανε όσα μπορούσε. Παλιά – παλιά, οι πιο επιδέξιοι ψαράδες τα έπιαναν με τα χέρια η με πρωτόγονες απόχες και βεβαίως επειδή δεν υπήρχαν ψυγεία, έπιαναν μόνο όσα είχαν ανάγκη για το τραπέζι τους και ήταν βέβαιοι ότι την επομένη ημέρα θα ξανάπιαναν. Καθώς περνούσαν τα χρόνια, τα ψάρια άρχισαν να λιγοστεύουν όχι βέβαια από την υπεραλίευση αλλά από διάφορους «μοντέρνους» τρόπους ψαρέματος. Από τη δεκαετία 1940 – 1950 άρχισαν να πέφτουν οι πρώτοι δυναμίτες και χειροβομβίδες που αφθονούσαν λόγω του πολέμου και των εμφυλίων συγκρούσεων και αφάνισαν τα μεγάλα ψάρια, κατόπιν εμφανίστηκαν τα δίχτυα που έκαναν κι αυτά μεγάλη ζημιά, ήρθαν κατόπιν τα ψαροντούφεκα να αποτελειώσουν τα χοντρά ψάρια. Όλες αυτές τις παράνομες ενέργειες δεν βρέθηκε κανένας να εμποδίσει καθώς η αστυνόμευση των ποταμών ήταν πάντα ελλειπής ενώ καθώς άρχισαν να λιγοστεύουν οι άνθρωποι στα χωριά, πουθενά δεν υπήρχε ένας άνθρωπος να τους εμποδίσει.
Αντί λοιπόν να δουν όλοι ότι πλησιάζει το τέλος των ψαριών στο Μέγδοβα και να προσπαθήσουν να βρούν μια λύση ώστε να παραμείνει ζωντανός ο ποταμός, βρέθηκαν κάποιο λένε στην περιοχή και τον αποτελειώνουν με τις μπαταρίες και γι’ αυτό ζητούν την παραδειγματική τους καταδίκη. [Στη φωτογραφία: Όχι, δεν λέει μυστικά ο κάβουρας στον Κώστα Πλατσιούρη, του λέει αυτό που επιθυμούν όλοι στο Μέγδοβα: Να προστατευτεί το ποτάμι και να γεμίσει πάλι ζωή].
Σημείωση: Το απαράδεκτο ψάρεμα με την μπαταρία γίνεται σε διάφορους πούντους που υποτίθεται κρύβονται ψάρια κάτω από τα βράχια. Οι «ψαράδες» αφού βυθίσουν τις άκρες των ηλεκτροδίων στο νερό και ενεργοποιούν την μπαταρία. Το αποτέλεσμα είναι μια ισχυρή ηλεκτρική εκκένωση η οποία ψήνει κυριολεκτικά όλα τα ψάρια, μη κάνοντας φυσικά εξαίρεση στο γόνο ή σε άλλες μορφές ζωής. Τα μεγάλα ψάρια τα μαζεύουν στη ροη του ποταμού ενώ αφήνουν πίσω τους μια γούρνα άδεια από ζωή.
Με τον καθαρισμό του μονοπατιού οι Νεραίδιώτες που φωτογραφίζονται κάτω από το βάθρο του γεφυριού έδειξαν πως υπάρχουν και άλλοι τρόποι για να φυλάξουν το Μέγδοβα.Ζωντάνεψε πάλι το παλιό μονοπάτι
Τα σχόλια των κατοίκων της Νεράϊδας για το απαράδεκτο ψάρεμα στο Μέγδοβα έγιναν περισσότερο έντονα εκείνες τις ημέρες εξαιτίας ενός άλλου γεγονότος που δείχνει τις διαφορετικές αντιλήψεις που έχουν οι άνθρωποι για τον τόπο τους. Συγκεκριμένα, με πρωτοβουλία του προέδρου του Τοπικού Συμβουλίου Νεράιδας Δήμου Ιτάμου, Κώστα Πλατσιούρη και των πολιτιστικών Συλλόγων του χωριού διοργανώθηκε ο καθαρισμός του παλιού μονοπατιού που συνέδεε κάποτε την Αιτωλία με την Καρδίτσα και τμήμα του περνάει από το έδαφος της Νεράιδας. Το τμήμα μάλιστα αυτό ξεκινάει από τα βάθρα του ιστορικού γεφυριού που λόγω του μεγέθους του το έλεγαν Μέγα Γεφύρι και το οποίο αναίτια ανατίναξε ο στρατός τον Μάιο του 1949, λίγες ημέρες πριν τη λήξη του Εμφυλίου. Η ενέργεια αυτή των Νεραίδιωτών είχε ως στόχο την προβολή του μονοπατιού το οποίο μέχρι σήμερα περπατούσαν μόνο κυνηγοί και σε όσους θέλουν να γνωρίσουν τις ομορφιές και τον κόσμο του Μέγδοβα. «Εσείς καθαρίζετε το μονοπάτι» έλεγαν οι ντόπιοι σε όσους συμμετείχαν στην επιχείρηση «και άλλοι το σκοτώνουν. Τι να πάνε να δούνε;
Δημοσιεύτηκε στο ένθετο του "Έθνους",΄
"Έθνος - Κυνήγι" , σελ. 4 - 5, 24/09/2008
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου